De nachttrein, olifanten en trekking

Vanuit Ayutthay naar Chiang Mai de nachttrein genomen, al een hele belevenis op zich, probeer maar met alleen Thaise bordjes op het goede spoor te komen. Maar op zich hartstikke goed gegaan. Al snel worden de bedden opgemaakt en gaat men slapen. In het bed tegenover me slaapt een wat oudere Thaise man die heel wat capriolen uithaalt om zich in zijn pyama te hijsen. Niet echt lekker geslapen, iedere snelheidsaanpassing of rangeermoment voel je en schiet je weer wakker. Na zo'n tien uur treinen wordt het weer licht en wordt een ontbijtje geserveerd. Op naar het hotel in Chiang Mai.

Na wat op te frissen, met frisse moed de stad in. Eerst om de trekking te regelen en ze hebben zowieso een kopie van je paspoort nodig zodat de Thaise politie weet welke toerist zich in de bergen bevindt. Daarna met een tuktuk de stad in. Ik geef aan dat ik naar de Grand Palace wil, uiteindelijk brengt de tuktukdriver me heel ergens anders naar toe. Want de tuktukdrivers in Chiang Mai helpen je wel, maar brengen je liever ergens naar toe waar je niet heen wilt of proberen ze je aan te praten dat je naar de goudensieraden fabriek moet etc. Al met al heb ik twee tempels bezichtigd en om van de tuktukdrivers af te zijn die je iedere twee minuten tegen je aanpraten ga ik naar het nationaal museum even buiten de stad. Het is een mooi museum dat in beeld en voorwerpen laat zien hoe de bevolking leeft en over haar geschiedenis. Ook erg mooie gebruiksvoorwerpen

De dag daarna niet zo vroeg op voor een tweedaagse trekking. Een van de engelse meiden die ik eerder heb ontmoet had dit ook gedaan en zei dat het niet zo zwaar was. Dit kon je zelfs makkelijk op je flipflops doen. Maar eerst stoppen we op de plaatselijke markt om inkopen te doen voor het avondeten. Niet alleen diverse exotische fruit zijn er te vinden maar ook anders lekkers zoals insecten. Daarna rijden we verder naar het olifantencamp. Daar worden de olifanten vanaf drie jaar oud getraind. Eerst mogen we de olifanten voeren met bananen en sugarcarns, iets houtachtigs. Na het eten is het tijd om te gaan badderen, voor de olifanten wel te verstaan. Het badderen schijnen ze erg lekker te vinden en vervolgens spetteren ze ook de mahuts nat. Dan is het tijd voor een demonstratie. De oudere olifanten slepen geroutineerd boomstammen, rollen ze omver en leggen ze op een stapel. De jongere olifantjes, die nog niet zo lang in training zijn, pesten elkaar of hun mahuts.

Dan wordt het tijd voor de trekking. Het gaat gelijk in een aardig tempo up-hill en na ruim anderhalf uur stijgen we nog steeds. Dit moet toch een heel andere route zijn dan de Engelse meiden gedaan hebben. Het pad is zo smal, modderig en steenachtig, dat dit onmogelijk op je flipflops te doen is. We hebben beslist een andere route maar worden wel beloond met mooie uitzichten en natuur. Er zijn superveel vlinders, cicaden, muggen en zelfs een groene slang. Na vijf uur te hebben getrekd komen we voor het donker aan in het kamp van de hilltribes. Deze mensen zijn destijds uit Cambodja naar de bergen van Thailand gevlucht. We hebben een lekker diner en na het eten wordt voor maar ook door ons gezongen :-)

De volgende dag worden we door het gekakel van de kippen gewekt, pff even naar het ik zal maar zeggen toilet. Buiten zijn er al kinderen aan het spelen. Na het ontbijt wordt alle handelswaar uitgestald, koop ik wat en dan.... staat er zowaar een olifant klaar. Daar trekken we nog een keer door de heuvels. Die van mij heeft enorme slachttanden en heeft ook nog eens honger. Hij pikt daarom af en toe maar eens een struikje mee ;-)

Groetjes Jacqueline

ps Ohw ja even nog over de spin; een hele stoere gentleman stond op vijf meter af stand toe te kijken terwijl twee dames van dichtbij met een zaklamp de enooooorrrmmeeee witte spin aan het bestuderen waren. :-)